Mostar je grad koji godišnje poseti oko milion ljudi i to sa dobrim razlogom. Ovo mesto nikoga ne ostavlja ravnodušnim.

U samom srcu teritorije Hercegovine, na obalama Neretve leži Mostar, grad u kome je, pored ostalih rođen i čuveni srpski pesnik Aleksa Šantić.

Prva je asocijacija svim Jugonostalgičarima kada pričaju o “onim boljim vremenima”.

U Mostaru postoje brojna arheološka nalazišta koja svedoče da je ovde bilo ljudi još u praistoriji. Mostar je već u gvozdenom dobu počeo da razvija trgovinu sa okolnim mestima, što je dokaz odlične lokacije ovog grada.

Mostarom su upravljali mnogi, i ko god je došao u ovaj grad kao osvajač ostavio je dubok trag. Iliri se smatraju prvima koji su napravili naselja koja su bila pod upravom dalmatinske provincije za vreme Rimskog carstva. Tada se javlja potreba za putevima u dolini Neretve, a pronađeni su i ostaci bazilike za koju se smatra da je bila sedište biskupije Sensenterum od 3. do 6. veka.

U 15. veku izgrađene su i dve kule koje su kasnije povezane mostom, onim čuvenim mostom preko Neretve i simbolom grada. Prelazak preko mosta naplaćivali su mostari, a po njima je i sam grad dobio ime.

Na samom početku to je bio mosto od drveta, da bi 1557. godine započela gradnja betonskog mosta, koja je završena 1566. godine. Tada je nastao Stari most – ono po čemu je Mostar prepoznatljiv.

Za Mostarce on je bio duša ovog grada i deo njih samih, pa kada se 9. novembra u 10.16 časova, zemlja u Mostaru zatresla, stanovnici su tužno posmatrali kako nestaje jedan od najpoznatijih simbola Bosne i Hercegovine – Stari most na Neretvi.

Srušile su ga granate Hrvatskog veća odbrane (HVO) tokom tadašnjih sukoba u bivšoj Jugoslaviji.

Stariji stanovnici Mostara izbegavaju priče o tom događaju, kaže Marin Bošnjak poreklom iz ovog grada za BBC.

„Razlog tome je što će se razgovor završiti u suzama ili raspravom ko ga je srušio ili zašto… a često oboje”, navodi ovaj 28-godišnjak za BBC na srpskom.

Na sreću, 11 godina kasnije, 2004. most je obnovljen, a grad je ponovo počeo “da diše“. Unesko ga je odmah uvrstio na listu kulturne baštine.

Izuzev mosta, koji je zaista prvi i najprepoznatljiviji simbol ovog hercegovačkog grada, mostarski dućani koji se nalaze u njegovoj blizini  definitivno su drugi njegov značajan simbol.

U njima se osim suvenira, mogu pronaći i drugi zanimljivi sadržaji, poput restorana ili poslastičarnica.

U starom delu grada, nalazi se Kujundžulik ulica, koja je zanimljiva po šarenim kućicama koje je krase. Razlog zašto je svaki objekat bio obojen u drugu boje je veoma zanimljiv. Naime, iako su postojale i table sa imenima radnji, u to vreme određen deo ljudi nije znao da čita, pa je ovo bio lakši vid raspoznavanja.

Takođe, u Mostaru se nalazi i najkraća ulica u čitavoj Bosni, Kuluk ulica, dugačka svega 27 metara. Pored činjenice da je najkraća, značajna je i zbog činjenice da se u njoj nalazi hotel Evropa, u kojem je Aleksa Šantić održao prvu predstavu ikada.

Zanimljivo je da se u ovom gradu nalazi jedina džamija na svetu ispod koje prolazi jedna rečica. U pitanju je Hadži Kurtova džamija, poznata i kao Tabačica, kroz koju prolazi rukavac reke Radobolje.

Još jedna manje poznata činjenica je da ime reke Neretve u prevodu na naš jezik znači “Božiji dar” i da se sa prosečnom godišnjom temperaturom od sedam stepeni smatra najhladnijom rekom na čitavom svetu.

Švrćkanje.rs / Foto:Unsplash

NE PROPUSTITE: