Mnogi nisu čak ni primetili da se na krovu ove zgrade nalazi ikakva statua, ali ukoliko sledeći put kada budete prolazili Nemanjinom, bacite pogled, ugledaćete figuru koja u ruci drži baklju

Na vrhu zgrade Vlade Republike, u Nemanjinoj 11, nalazi se statua “Srbija“. Takođe, ako pogledate svoje lične karte, videćete dotičnu statuu u obliku žiga u pozadini ispod vaših ličnih podataka. Dakle, lice te lepe žene koja u desnoj ruci drži baklju je simbol svih nas, napominje istoričar Nebojša Damnjanović.

Ali, ko je ona?

Nema tačnih podataka o tome ko je ona, ali se pretpostavlja da je Zagorka Cvjetičanin, koja je poslužila kao model vajaru Đoki Jovanoviću.

Trag njenog porekla vodi do barona Emanuela (kršteno ime Manojlo) fon Cvjetićanina, austrijskog feldmaršala čije dalje poreklo, pak, vodi do srpskog bratstva Bogunovića koje je živelo u Staroj Raškoj. Bogunovići, uspešni trgovci u Dubrovačkoj republici, vodili su poreklo od Boguna iz zaseoka Nemanja kod Pljevalja, piše Kaldrma.rs

OVA NEVEROVATNA STATUA JE JEDNA OD NAJVIŠIH NA SVETU – Da Li Znate U Kojoj Državi Se Nalazi?

Emanuel Cvjetičanin

Emanuel je bio Srbin pravoslavne ispovesti rođen u Slunju u sadašnjoj Hrvatskoj. Oštrog pogleda i veoma sposoban, posle okupacije Bosne i Hercegovine je postao glavni organizator žandarmerije u Sarajevu.

Njegove zasluge su bile prepoznate te je dobio veliki broj odlikovanja (orden Marije Terezije, viteški krst i gvozdeni krst za hrabrost), kao i titulu barona. Kuorizitetna je činjenica da nije prihvatio ponudu kralja Aleksandra I Karađorđevića da postane jedan od njegovih vojvoda.

Sa suprugom Sofjiom, rođenom Krivačić, dobio je sina Milana. Zagorka je jedno od Milanove dece iz braka sa Milicom, rođenom Birčanin.

Zagorka Cvetičanin se udala za akademskog vajara Milana Arsića zvanog Daskalo, te je preuzela njegovo prezime. Daskalo je uljem slikao beogradske motive na šprerpločama, poput starih kafana “Tri šešira” u Skadarliji i “Kičevo” u Crnogorskoj 14, ozloglašena zbog brojnih tuča kao “krvava kafana“.

Studirao je na Carskoj akademiji likovnih umetnosti u Moskvi, kao i na Akademiji lepih umetnosti u Pragu, bio je idealna prilika za lepoticu Zagorku.

U tom raskošno umetičkom i prijateljsko-rodbinskom ambijentu njeno nestvarno krasno i otmeno lice, dostojanstveno držanje i damske, aristokratske manire i holivudski izgled iz zlatnog doba prepoznao je čuveni vajar Đoka Jovanović. Zagorka je bila oličenje njegove ideje za naručenu skulpturu za, ni manje ni više, tadašnju palatu Ministarstva finansija kraljevine Jugoslavije, a sadašnju zgradu Vladu Republike Srbije.

PORED OVOG SPOMENIKA NA TERAZIJAMA STE MILION PUTA PROŠLI A SIGURNO NE ZNATE KOME JE POSVEĆEN – Iza Svega Se Krije Priča O Najstrašnijem Zločinu

Kada je odlučio da Zagorka bude model za naručeno delo, Đoka je već živeo u svojoj vili u Skerlićevoj broj 6, za koju je napravio fasadne skulpture (projektovali su je arhitekta Dragutin Šiđanski i inženjer Stojan Veljković). Šest godina je već bio u penziji, ali nije prestajao da radi. Kao da je hteo da zaboravi i albansku golgotu koju je prošao i smrt sina.

U toj kući su se družili i dogovarali, a možda je u njoj Đoka prvi put skicirao Zagorkino fascinantno porcelansko lice od koga se nije mogao odvojiti pogled.

Međutim, pravi rad na skulpturi se odvijao u Đokinom ateljeu u suturenu nove skupštinske zgrade. Pored glavne skulpture koja će predstavljati ženu – Jugoslaviju (kasnije je preimenovana u Srbiju), Ministarstvo građevina je Đoki poverilo izgradnju još četiri – “Finansiju”, “Trgovinu”, “Industriju” i “Zanatstvo”.

Đoka je skulpturu visoku preko tri metra izlio u Pragu od tone bronze. Bila je veoma slična prototipu (“Velika Srbija”) kog je umetnik izlio još početkom veka, kao i skulpuri “Srbija” – sastavnom delu spomenika Kosovskim junacima u Kruševcu. Prototip je predstavljao devojku iza koje se vijorila zastava a pored njenih nogu je stajao dvoglavi orao. Bio je izlagan na izložbama.

Beogradska skulptura je takođe imala venac-dijademu na glavi, kao i sve prethodne verzije, a umesto ptica je stavljen štit sa četiri ocila na plitkom reljefu, koga devojka pridržava levom rukom. U desnoj je držala visoko podignutu krunu kralja Petra I Karađorđevića.

1938. godine je dozidan sprat na Ministarstvu finansija sa kupolom na čijem vrhu je postavljena statua sa Zagorkinim likom. Za dograđivanje je unajmljen arhitekta Nikolaj Petrovič Krasnov, koji je projektovao i postojeće zdanje. Đoka je lik sličan Zagorkinom predstavio i na bisti “Srbija” za Narodnu banku jer je postao neverovatno popularan.

Komunističke vlasti FNRJ su, najverovatnije 1948. godine, isekli skulpturu i umesto krune u ruci zavarili baklju. Dobila je naziv “Srbija”. Kruna nije odgovarala novoj državnoj strukturi a baklje su bile simboli republika, te se sve “uklopilo”.

Izvor: Kaldrma.rs / Foto: Wikipedia

NE PROPUSTITE: