PODZEMNI TUNELI OVE SRPSKE TVRĐAVE VEKOVIMA KRIJU BROJNE LEGENDE I TAJNE - Nakon pronalaska blaga 2012. godine u njih se još više veruje

Ako se zaputite ka Smederevu obavezno posetite i Smederevsku tvrđavu… i ko zna, možda i pronađete legendarno skriveno blago proklete Jerine

Smederevska tvrđava je najočuvanima tvrđava i jedna je od najvećih srednjovekovnih ravničarskih tvrđava u Evropi. Kao upravno, vojno, privredno, kulturno i crkveno sedište srpske Despotovine, podigao je Despot Đurađ Branković, sestrić despota Stefana Lazarevića. Sagrađena je u periodu od 1428-1439 godine, a sastoji se iz Velikog i Malog grada

Smederevska tvrđava zauzima površinu od približno 11 hektara, ima trougaoni oblik i 25 visokih kula po kojima je i danas prepoznatljiva. Njeni bedemi su široki od dva do preko 4,5 metara, dok su kule visoke preko 20, široke više od 11, a duboke više od 10 metara.

Gradnjom Smedereva rukovodio je Đorđe Kantakuzin, stariji brat despotove žene Irine, koja je u srpskom narodu ostala upamćena kao “prokleta Jerina”. Sama izgradnja tvrđave, tačnije dela koji nosi naziv “Mali grad” odvijala se tolikom brzinom da su njeni graditelji umirali od iznemoglosti, a narod je krivca za tragedije pronašao u despotici Jerini zbog kojeg je i dobila ovaj nadimak.

U novu prestonicu ubrzo je smešteno i sedište glavnih organa državne uprave, a grad je imao i kovnicu novca. Uz vladarev dvor nalazile su se sve službe središnje uprave i despotove kancelarije, kako srpska tako i latinska.

A zašto je tvrđava izgrađena po ubrzanom postupku?

Izgradnja Smederevske tvrđave trajala je svega 2 godine, a razlog su stalne pretnje od Turaka. Mali grad je bio je gotov 1430. godine. Crvenom opekom na kuli “Krstači” i danas stoje utisnute reči: “Hristu Bogu blagoverni despot Đurađ, gospodin Srbljem i pomorju zetskom. Naredbom njegovom sazida se ovaj grad u godini 6938 (1430)”.

Pad tvrđave

Smederevska tvrđava je, u tom perodu, smatrana najmodernijim sistemom odbrane na ovim prostorima. Ipak, ona svoju svrhu nije ispunila i posle nepune tri decenije pada u ruke Turaka, bio je to i kraj srednjovekovne srpske države.

I danas, pet vekova, nakon što ga je izgrađena kruže brojne legende

O zidanju ove tvrđave postoje mnoge legende i predanja koja i danas možete čuti od meštana i lokalnih vodiča.

Jedna od najvećih je legenda o blagu proklete Jerine koje se, po predanju, nalazi negde u lagumima ispod utvrđenja.

Priča kaže da je ona, pre nego što su osvajači prodrli u utvrđenje, zakopala blago negde na teritoriji tvrđave, da ga nikada ne nađu. I kako zaista nikada ništa slično nije pronađeno na ovim prostorima, u ovu legendu se i dalje veruje.

Mada, nije da baš ništa nije pronađeno na ovom području. Iskopavanja u tvrđavi i dalje traju, pa je tako 2012. godine pronađena grobnica plemkinje sa srednjovekovnim nakitom koja se nalazila u veoma misterioznoj crkvi u okviru tvrđave za koju se sa sigurnošću ne zna kada je prvi put podignuta.

Još jedna legenda kaže da je despot Đurađ Branković usnio san u kome mu je rečeno da se novi grad mora nalaziti na reci i da je posle toga naredio podizanje tvrđave na ušću reke Jezave u veliki Dunav.

Tokom izgradnje grada kamen je donošen iz Viminacijuma, sa Kosmaja i iz tvrđave Ram na Dunavu.